ਕੈਫ-ਚੇਤਨ ਚੌਹਾਨ ਨੂੰ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸ਼ਾਕਿਰ ਅੱਜਕਲ ਬਰੇਲੀ ‘ਚ ਦਰਗਾਹ ਦੇ ਬਾਹਰ ਫੁੱਲ ਵੇਚਦਾ ਹੈ

ਸ਼ਾਕਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ ਮੁਹੰਮਦ ਕੈਫ, ਗਿਆਨੇਂਦਰ ਪਾਂਡੇ ਅਤੇ ਚੇਤਨ ਚੌਹਾਨ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖੇਡੇ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਨਾਮ ਕਮਾਇਆ।ਸ਼ਾਕਿਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੈਫ ਫੀਲਡਿੰਗ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥਰੋਅ ਤੋਂ ਸਭ ਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੇਕਰ ਗੇਂਦ ਕੈਫ ਦੇ ਹੱਥ ‘ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਥਰੋਅ ਸਿੱਧਾ ਸਟੰਪ ‘ਤੇ ਜਾ ਵੱਜਦੀ ਸੀ ।

ਸਮਾਂ ਬਹੁਤ ਬਲਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫ਼ਕੀਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਰੇਲੀ ਦੇ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੇ ਉੱਘੇ ਖਿਡਾਰੀ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਇਨਸਵਿੰਗ ਗੇਂਦਾਂ ਨੇ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਮੁਹੰਮਦ ਕੈਫ, ਗਿਆਨੇਂਦਰ ਪਾਂਡੇ ਅਤੇ ਚੇਤਨ ਚੌਹਾਨ ਵਰਗੇ ਮਹਾਨ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਉਟ ਕੀਤਾ ਸੀ । ਉਸਦੀ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਇਹ ਕਿਨਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਬਰੇਲੀ ਸਗੋਂ ਯੂਪੀ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸ਼ਾਕਿਰ ਕਾਫੀ ਨਾਂ ਕਮਾਏਗਾ।

ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ, ਉਹ ਵਿਸ਼ਵ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੇ ਮੰਚ ‘ਤੇ ਚਮਕੇਗਾ। ਪਰ ਗ਼ਰੀਬੀ ਦੀਆਂ ਜੰਜੀਰਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਏਨਾ ਜਕੜ ਲਿਆ ਕਿ ਉਹ ਖੇਡ ਮੈਦਾਨ ਗੁਆ ​​ਬੈਠੇ। ਹਾਲਾਤ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵਿਗੜ ਗਏ ਕਿ ਸ਼ਾਕਿਰ ਨੂੰ ਫੁੱਲ ਵੇਚਣ ਦਾ ਕਿੱਤਾ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪਿਆ। 47 ਸਾਲ ਦਾ ਸ਼ਾਕਿਰ ਹੁਣ ਬਰੇਲੀ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਅਲਾ ਹਜ਼ਰਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਫੁੱਲ ਵੇਚ ਕੇ ਸਿਰਫ 500 ਤੋਂ 600 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਕਮਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਭੋਜਨ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹੀ ਸਾਧਨ ਹੈ।

ਸ਼ਾਕਿਰ ਬਿਹਾਰੀਪੁਰ, ਬਰੇਲੀ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਉਸਨੂੰ PK-11 ਵਜੋਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ, ਸ਼ਾਕਿਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਪੀਕੇ-11 ਟੀਮ ਲਈ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਾਲ 1993 ਵਿੱਚ ਇੰਟਰ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ’12ਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਚ ਖੇਡਣ ਚੰਦੌਸੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਥੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਗਿਆਨੇਂਦਰ ਪਾਂਡੇ ਨਾਲ 2 ਸਾਲ ਤੱਕ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਿਆ, ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਇਨਸਵਿੰਗ ਗੇਂਦ ‘ਤੇ ਆਊਟ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਾਕਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ‘ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਕ ਮੈਚ ਦੀ ਕੀਮਤ 5000 ਰੁਪਏ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।

ਸ਼ਾਕਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ ਮੁਹੰਮਦ ਕੈਫ, ਗਿਆਨੇਂਦਰ ਪਾਂਡੇ ਅਤੇ ਚੇਤਨ ਚੌਹਾਨ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖੇਡੇ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਨਾਮ ਕਮਾਇਆ।  ਮੈਂ ਰਣਜੀ ਲਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ, ਮੈਂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਦਾ ਰਿਹਾ। ਸ਼ਾਕਿਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੈਫ ਫੀਲਡਿੰਗ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥਰੋਅ ਤੋਂ ਸਭ ਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੇਕਰ ਗੇਂਦ ਕੈਫ ਦੇ ਹੱਥ ‘ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਥਰੋਅ ਸਿੱਧਾ ਸਟੰਪ ‘ਤੇ ਜਾ ਵੱਜਦੀ ਸੀ । ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਾ ਹੁਨਰ ਹੈ।